'Ανευ σημασίας-Δασοφύλακες

Πιστή μεταφορά άρθρου της 

Δημοκρατική της Ρόδου

Τρίτη, 6 Αυγούστου 2013

Δασοφύλακες

Βρέθηκα την Κυριακή το πρωί, στο σεληνιακό γκρίζο τοπίο της περιοχής του Αγ. Ιωάννη. Βρίσκονταν εκεί εθελοντές του "Πλατωνι-κού έρωτα" που συμμετέχουν στην προσπάθεια συλλογής ζωοοτροφών και εθελοντές της ΕΟΠΚ  CBer Δωδεκανήσου, οι οποίοι, με την καθοδήγηση υπεύθυνου από την Δασική υπηρεσία, καθάρισαν και γέμισαν νερό την δεξαμενή που βρίσκεται δίπλα στο μοναστήρι και έριξαν και χθες -όπως κάνουν κάθε ημέρα- τροφές  στην γύρω περιοχή. Βρήκα την ευκαιρία να λύσω την απορία μου, ρωτώντας τον κ. Σταμάτη Χουρδάκη, δασοφύλακα, ποιος είναι αυτή την στιγμή ο ρόλος της υπηρεσίας του, μέσα στο απέραντο τοπίο της θλίψης.
Μου απάντησε : 

« Ο πρωταρχικός,  να προστατεύσουμε τον βιότοπο των ελαφιών. Να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα ελάφια μέσα σ’ αυτόν, να βρίσκουν τροφή και νερό για να μην προκαλούν ζημιές στην αναζήτηση τροφής σε καλλιέργειες. 

Πρόκειται για μια περιοχή 9.000 στρεμμάτων η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς. 

Σε δεύτερη φάση, να φροντίσουμε να κατασκευασθούν κορμοδέματα, κορμοφράγματα, για να προστατευθούν οι περιοχές από πλημμύρες. 

Και η τρίτη φάση, είναι το πρόγραμμα δενδροφύτευσης, με δεδομένο πως δεν είναι δυνατόν να γίνει φυσική αναδάσωση σε περιοχή ήδη καμένη και αναδασωμένη. 

Όπως για παράδειγμα η δεντροφύτευση του 1982 που έγινε στην θέση «Καταραμένος», με επίβλεψη της δασικής υπηρεσίας και είχε 100% επιτυχία –δηλαδή ξαναέγινε δάσος, είχε επανέλθει στην προ πυρκαγιάς κατάσταση- και κάηκε ολοσχερώς» Φαινόταν μέσα στην θλίψη για την καταστροφή του συγκεκριμένου δάσους, υπερήφανος για την 100% επιτυχία της αναδάσωσης, γιατί πολλές κατά καιρούς έχουν γίνει και έχουν αποτύχει, με δεντράκια απότιστα ή ως «λιχουδιές»  των κατσικιών. 

Όπως υπερήφανος έδειχνε, τονίζοντάς μου πως από την πρώτη στιγμή, όλοι οι άνθρωποι της Δασικής υπηρεσίας ήταν στην πρώτη γραμμή της φωτιάς:

 «Ο Γενικός Διευθυντής  κ. Θεοδωρίδης, η Διευθύντρια κυρία Μπαλατσούκα, η Υποδιευθύντρια κυρία Κιότου, όλο το επιστημονικό προσωπικό της δασικής υπηρεσίας, οι οποίοι με τους υπολογιστές τους παρακολουθούσαν την κατεύθυνση-έκταση της πυρκαγιάς και ενημέρωναν την πυροσβεστική για τα είδη της βλάστησης ( εάν καίγονται εύκολα ή όχι) δίνοντας κατευθύνσεις από την πλευρά την δική τους για την δημιουργία αντιπυρικών ζωνών». 

Η εκτίμηση του κ. Χουρδάκη για την τόσο μεγάλη έκταση της φωτιάς σε λίγη ώρα, είναι η χαμηλή βλάστηση που υπήρχε και έκανε την φωτιά να «τρέχει» με μεγαλύτερη ταχύτητα, απ’ ότι εάν αυτή συμβεί σε περιοχή με υψηλή βλάστηση. 

Θεωρεί υπερβολή τα όσα για λέγονται και ακούγονται για την ανεπάρκεια της πρόληψης, τουλάχιστον από την πλευρά της δασικής υπηρεσίας, η οποία κάνει ότι μπορεί, να διατηρήσει και καθαρίσει τους δασικούς δρόμους ή ότι αναλογεί στην αρμοδιότητά της για το θέμα αυτό, ανάλογα με τα κονδύλια που έχει στην διάθεσή της, αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό. 

Τους εξής 10 δηλαδή για όλη την Δωδεκάνησο (!)  συν  4 άτομα που βρίσκονται στην Κάρπαθο. Οι οποίοι, δουλεύουν ακόμη και τις άδειές τους και εάν υπάρχει θέμα ακόμη και στα ρεπό τους.

 Όπως χθες για παράδειγμα ο κ. Χουρδάκης, ο οποίος ήταν εκεί για να κατευθύνει τους εθελοντές αλλά και να βοηθήσει, φορτώνοντας μια ποσότητα τροφής σε φορτηγό της υπηρεσίας του, για να μεταφερθεί άλλη ημέρα σε κάποιο άλλο σημείο. 

Και για όποιον μπορεί να ακούει δασοφύλακας και να θεωρεί πως είναι ένας ακόμη δημόσιος υπάλληλος, έτσι για να βρίσκεται κάπου, μπορεί και ανεκπαίδευτος,  ο συγκεκριμένος έχει 30 χρόνια στο πόστο αυτό, είναι εκπαιδευμένος στην δασοπροστασία-δασοπυρόσβεση από Καναδούς δασοπυροσβέστες  και έχει συμμετάσχει σε μεγάλες πυρκαγιές και εκτός νησιού.
Το αυτό ισχύει και για τους επτά από δέκα συναδέλφους του δασοφύλακες ( Οι τρεις είναι υπάλληλοι της πρώην αγροφυλακής που ενσωματώθηκαν στην δασική υπηρεσία).

Kαι ένα αίτημα

«Θα γράψετε κάτι στην εφημερίδα;» ρώτησαν οι εθελοντές της ΕΟΠΚ  CBerΔωδεκανήσου. Νόμιζα πως ήθελαν να μιλήσουν για την δράση τους. ‘ Ηθελαν μόνο να μεταφέρουν ένα αίτημα :  « ας μας αντικαταστήσει κάποιος τα παπούτσια που κάψαμε στην φωτιά».

 Είναι και ένα αρκετά σεβαστό ποσό που διαθέτουν από την τσέπη τους, όσον αφορά τον εξοπλισμό τους. Γιατί πρέπει να είναι ειδικά και να αντέχουν στις ειδικές συνθήκες μιας φωτιάς. Kάτι που μου υπενθύμισαν φεύγοντας « Μην ξεχάσεις να το πεις»… 

Ας σημειώσουμε ότι ήταν παρόντες από το πρωί  και χθες Κυριακή που όλοι χαιρόμασταν τις παραλίες με τις οικογένειές μας ή τις παρέες μας και θα συνέχιζαν μετά μέχρι τις 6 το απόγευμα, βάρδια πυρασφάλειας. 

Να συμφωνήσω με πολλούς ( και ω! του θαύματος συμμετέχοντες από διάφορες θέσεις του συστήματος…) που από χθες επιτίθενται στους «ανεύθυνους πολίτες». 
Ναι, πολλοί συμπολίτες μας είναι ανεύθυνοι. 
Ανάβουν φωτιές όπου να είναι ,πετούν σκουπίδια όπου να είναι, κάνοντας χωματερές τα δάση και άρα εστίες φωτιάς . 
Και τι ακριβώς έχουν κάνει με τους ασυνείδητους πολίτες, όσοι είναι εκεί που είναι, για να εφαρμόζουν τους νόμους; Πότε τιμωρήθηκε παραδειγματικά  κάποιος που άναψε φωτιά για να κάψει κλαριά και έτρεχε η πυροσβεστική να προλάβει τα χειρότερα; 
Πότε τιμωρήθηκαν όλοι αυτοί που κάνουν χωματερή το δάσος; 
Πότε ο Δήμος, η Περιφέρεια ή τέλος πάντων όποιος είναι αρμόδιος καθάρισε αυτές τις επικίνδυνες για τα δάση εστίες φωτιάς και έθεσε αυστηρούς όρους και κανόνες; 
' Εχω περπατήσει όλο αυτό το πανέμορφο πράσινο που κάηκε. Ξέρουν οι αρμόδιοι πόσες χωματερές είχε μέσα; 
Ξέρουν όσοι επιτίθενται εξ των υστέρων; Φώναξαν τότε; Κινητοποίησαν; Κατήγγειλαν; 
Πόσα πεύκα φούντωσαν από τη φωτιά που έπιασαν τα πεταμένα στρώματα και παλιοέπιπλα που ήταν αφημένα στις ρίζες τους; 
Απλοϊκοί συλλογισμοί; Ναι, απλοϊκοί.  Όπως κάνει κάθε απλός άνθρωπος που βλέπει να «βιάζεται» καθημερινά το περιβάλλον του και που κάποιοι, τώρα θυμήθηκαν την αναισθησία των πολιτών. Τους έχω νέα! Οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες εξακολουθούν να είναι ευαισθητοποιημένοι ή γίνονται ευαισθητοποιημένοι και οι αναίσθητοι, σε ευνομούμενο και ευαισθητοποιημένο κράτος. Με «φιέστες» κάθε χρόνο «εθελοντικές» , δεν καλύπτεται ούτε αντικαθίσταται η ανεπάρκεια. 
Με αναδασώσεις στους τόπους της καταστροφής δεν ξεπλένεται κανείς αρμόδιος και δεν παιδεύεται ευθύνη περιβαλλοντική και οικολογική. 
Τι θα πείτε σ’ αυτά τα παιδιά που με ένα δεντράκι στο χέρι έσπευσαν στο κάλεσμά σας της αναδάσωσης; Θα τα ξαναφωνάξετε να αναδασώσουν τα δεντράκια που είχαν φυτέψει και που έγιναν στάχτη; 
Αφήστε όλοι τα μεγάλα λόγια. 
Καλύτερα να σιωπήστε! Γιατί τα αυτονόητα δεν θέλουν λόγια. Γιατί βαρεθήκαμε τις πολιτικές σας κόντρες με διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάθε φορά. 
Γιατί βαρεθήκαμε να  μας «σώζετε» και να μας «θωρακίζετε» χρόνια τώρα στα τραπέζια που μαζεύεστε. Γιατί όταν κάποιος είναι θλιμμένος,  δεν θέλει να ακούει τίποτε. 
Πόσο μάλλον κορώνες.

Η Δημοκρατική της Ρόδου